۱۳۹۲ دی ۱۰, سه‌شنبه

۱۳۹۱ اسفند ۲۹, سه‌شنبه

۱۳۹۱ مهر ۷, جمعه

در تماشاگه پاییز

در تماشاگه پاییز

برگریزان همه خوبی‌هاست
می‌بُریم از همه پیوند قدیم
می‌گریزیم از هم
سبک و سوخته، برگی شده‌ایم
در کف باد هوا چرخنده

از کران تا به کران
سبزی و سرکشی سروی نیست
وز گل یخ حتا
اثری در بغل سنگی نیست این‌همه بی‌برگی؟
این‌همه عریانی؟
چه کسی باور داشت!؟
دل غافل! اینک
تویی و یک بغل اندیشه که نشخوار کنی
در تماشاگه پاییز که می‌ریزد برگ.
(سیاوش کسرایی)

۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۰, یکشنبه

پرنده فقط یک پرنده بود

پرنده گفت : چه بویی چه آفتابی
آه بهار آمده است
و من به جستجوی جفت خویش خواهم رفت
پرنده از لب ایوان پرید مثل پیامی پرید و رفت
پرنده کوچک
پرنده فکر نمی کرد
پرنده روزنامه نمی خواند
پرنده قرض نداشت
پرنده آدمها را نمیشناخت
پرنده روی هوا
و بر فراز چراغهای خطر
در ارتفاع بی خبری می پرید
و لحظه های آبی را
دیوانه وار تجربه می کرد
پرنده آه فقط یک پرنده بود

فروغ فرخزاد